Spa en de bron van het mineraal water
Spa en de bron van het mineraal water is een vraag die veel mensen stellen. Het ontstaan van een bron is een gebeuren op zich. Het is een proces dat jaren duurt; een bron kan trouwens alleen ontspringen als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. "Pouhon" is het Waalse woord voor ijzer- en koolzuurhoudende waterbronnen.
Water is een essentiële factor voor de vorming van een pouhon; toch blijft de kwaliteit van de bodem van doorslaggevend belang. Het is immers de samenstelling van de bodem die de toekomstige eigenschappen van de bron bepaalt. Dankzij de aard van haar bodem is Spa bijzonder rijk aan pouhons. Er ontspringen maar liefst driehonderd bronnen die stuk voor stuk de magische eigenschappen van hun ondergrond bieden!
De bodem van Spa is immers rijk aan ijzerertsen en diep onder de grond treffen we ook carbonaathoudende rotsen aan. Wanneer water, ijzer en carbonaat elkaar ontmoeten, vreet het water, dat een hoge zuurtegraad heeft, de rotsen aan. Het lost het ijzer op en zet het carbonaat om in koolzuurgas.
Alleen het eindingrediënt van dit recept ontbreekt nu nog: een "uitweg" die de kwaliteit, de stabiliteit en uiteraard ook de toegankelijkheid van de pouhon waarborgt! Alleen de belangrijkste en oudste bronnen hebben een eigen naam. Ze dragen ook allemaal een rijke geschiedenis mee.
De pouhon van Peter De Grote
Deze pouhon ligt in het hartje van Spa en wordt ook het meest bezocht. Ze dankt haar naam aan de tsaar Peter De Grote. Die prees in 1717 het "magische" water dat hem een nieuwe jeugd had bezorgd. De pouhon van Peter De Grote werd eind 19de eeuw getooid met het "Gulden Boek", een monumentaal fresco waarop de beroemde gasten staan afgebeeld waaraan Spa z'n reputatie te danken heeft. Offenbach, Leopold II, Benjamin Constant, … : tal van belangrijke historische figuren laafden zich aan deze heilzame bron.
De Sauvenière-bron
De Sauvenière-bron ligt langs de oude weg tussen Spa en Malmédy. In de Middeleeuwen schreef men deze bron vruchtbare eigenschappen toe. Die zouden het werk zijn van de Heilige Remaclus, die het water kon zuiveren en de heilige bronnen kon doen ontspringen. Hij zou z'n voetafdruk hebben gezet in een steen.
Pasgehuwden die zich wilden verzekeren van een mooi en gezond nakomelingschap, moesten zich naar de bron begeven. De jonge bruid moest van het water drinken en tegelijkertijd haar voet plaatsen in de afdruk van de Heilige Remaclus! De Sauvenière-bron is de oudste van alle pouhons. Het water is rijk aan ijzer en heeft een bijzonder uitgesproken smaak.
